-
1 οἰκεῖος
οἰκεῖος, ion. οἰκήϊος, auch 2 Endgn, 1) häuslich, zum Hause, zur Familie gehörig, verwandt; σταϑμοῖς ἐν οἰκείοισι, Aesch. Prom. 396; χεῖρας κρεῶν πλήϑοντες οἰκείας βορᾶς, Ag. 1193, = τῶν οἰκείων, der Verwandten; οἰκεῖα πάϑη, Soph. Ai. 253; οἰκείας εἰς ἄτας ἐμπίπτεις, El. 208; πένϑος οἰκεῖον, um den Sohn, Ant. 1234; οἰκεία χϑών, das Vaterland, 1188; ἄνδρα οἰκήϊον, einen Verwandten, Her. 1, 108; den συγγενεῖς entsprechend, 3, 119; τετελεύτηκε ὑπὸ τῶν ἑωυτοῦ οἰκηϊωτάτων, von den nächsten Verwandten, 3, 65. 5, 5; κατὰ τὸ οἰκεῖον, nach der Verwandtschaft, Thuc. 1, 9; τινί, Plat. oft, der es mit φίλος vrbdt, u. Euthyphr. 4 b εἴτε ἀλλότριος εἴτε οἰκεῖος gegenüberstellt, wie Rep. V, 463 b; τὸ μὲν οἰκεῖον καὶ συγγενές, ib. 470 b; καὶ γνώριμοι, II, 376 b; οὓς ἂν ἡγήσαιτο οἰκειοτάτους τε καὶ ἑταιροτάτους, Phaed. 89 d; ὁ τούτων οἰκεῖος u. ἡμῖν οἰ. κειότατος ἦν Is. 1, 28, s. auch zu Ende; – befreundet, οὐδὲν οἰκεῖον, πάντα δὲ ἡγοῠνται πολέμια, Pol. 4, 3, 1, öfter. – 2) in Beziehung auf den Besitz, eigen, eigenthümlich; τὸ οἰκεῖον πιέζει πάνϑ' ὅμως, Pind. N. 1, 53; παρ' οἰκείαις ἀρούραις, Ol. 12, 21, οἰκεῖον ἢ 'ξ ἄλλου τινός, Soph. O. R. 1162, πότερα πατρῴας ἢ πρὸς οἰ. κείας χερὸς ὄλωλεν, oder von eigener Hand, Ant. 1161; οὐ τὰ τῶν Ἰώνων πάϑεα, ἀλλὰ τὰ οἰκήϊα, Her. 1, 153; ὡς οἰκείας αὐτῷ ταύτης οὔσης τῆς ἐπιστήμης, Plat. Polit. 266 e; τὴν οἰκείαν λιπόντες φύσιν, Soph. 264 e; τῶν οἰκείων χρημάτων ἐπιμελούμενοι, Legg. IX, 627 d; Ggstz τὰ τῆς πόλεως, Apol. 23 b; νομίσῃ τε μηδεὶς ἀλλοτρίας γῆς πέρι οἰκεῖον κίνδυνον ἕξειν, Thuc. 3, 13; auch im Ggstz von κοινός u. πολιτικός, den Privatmann betreffend, Her. 1, 45. 5, 47, Thuc. u. A.; οὐδὲν ἐμοὶ πρὸς τούτους οἰκεῖον οὐδὲ κοινὸν γέγονεν, Dem. 19, 236; πρὸς τοὺς οἰκείους πο-λέμους οἰκείᾳ χρῆσϑαι δυνάμει, 13, 7. – 3) wozu geeignet, geschickt; οὔτε οἶδε καλὸν οὐδὲν οὐδ' οἰκήϊον, Her. 3, 81, noch was sich schickt; vgl. Plut. Symp. 8, 4, 3, τοὺς ῥήτορας ἐάσομεν περαίνειν τὸ οἰκεῖον, das ihnen Eigenthümliche, ihre Pflicht; οἰκείαν τιμὴν τῷ ἡβῶντι, Plat. Rep. V, 468 d; οἰκειοτάτη γοῠν διάλεκτος αὕτη αὐτοῖς, Theaet. 183 b; λόγους οἰκείους καὶ ἀναγκαίους τῇ γραφῇ ποιεῖν, Dem. 18, 59; adv., εἰ μέλλει οἰκείως λέγεσϑαι, Plat. Rep. III, 397 c; οἰκειότερος καιρός, passendere Gelegenheit, Pol. 3, 8, 9; auch πρός τι, 5, 105, 1; auch geneigt wozu, λίαν οἰκείους ὄντας τῶν τοιούτων ἐγχειρημάτων, 4, 57, 4; πάντα ἦν οἰκεῖα τῆς μεταβολῆς, 14, 9, 5, oft; dah. οἰκείως διακεῖσϑαι πρός τι, zu Etwas geneigt sein, 13, 1, 2, wie οἰκειότατα ἔχειν πρός τι, 5, 106, 4; aber οἰκειότατα χρῆσϑαί τινι ist = sehr vertraut mit Einem umgehen, Is. 6, 1; u. so οἰκείως ἔχειν πρός τινα, in freundschaftlichem Verhältnisse zu Einem stehen, Thuc. 6, 57, wie Xen. Mem. 2, 7, 9 vrbdt φιλικώτερον καὶ οἰκειότερον ἀλλήλοις ἕξετε; – οἰκειοτέρως ἔχειν, Ath. V, 177 e.
-
2 μεταστασις
- εως ἥ1) перемещение, тж. выселение, переселение(ἐξ οἰκείας εἰς или ἐπ΄ ἀλλοτρίαν Plat.; αἱ μεταστάσεις τῶν Δωριέων Thuc.)
2) удаление, изгнание, ссылка(εἰς τέν γείτονα πόλιν Plat.)
3) (тж. ἥ ἐκ τοῦ βίου μ. Polyb.) уход из жизни, кончина, смерть Polyb.4) исчезновение, прекращениеἡλίου μ. Eur. — солнечное затмение;
μετάστασιν διδόναι Soph. — смягчить свой гнев5) изменение, перемена(μορφῆς, γνώμης Eur.)
6) смена, переворот(πολιτείας μ. Plat.)
-
3 μετάστασις
A removing, removal,πόνων S.Ichn.217
;κακοῦ And. 2.8
; μετάστασινἴσχειν admit of removal, of disease, Hp.Aph.5.7.2 Rhet., removal of the scene to some hypothetical condition, Quint. 3.6.53.II ([etym.] μεθίσταμαι) removal, migration, of Place,μ. ἐξ οἰκείας εἰς ἀλλοτρίαν Pl.Ti. 82a
;εἰς τὴν γείτονα πόλιν Id.Lg. 877a
; being something short of banishment,μ. τῶν πολιτῶν Id.Ep. 356e
;μεταστάσεις ποιούντων ἐπ' ἄλλον τόπον Epicur.Ep.2p.38U.
; μ. ἐπὶ τάδε καὶ ἐπ' ἐκεῖνα τοῦ βουλευτηρίου vote, division in the Senate, D.C.41.2; ἡλίου μ. its fabled change of course, E.IT 816.b departure from life,τοῦ βίου μεταστάσεις Id.Fr. 554
;ἡ ἐκ τοῦ βίου μ. Plb.30.2.5
; μ. alone, death, Simon.32, J.AJ17.4.1.c on the Stage, exit of the chorus, Poll. 4.108.d Medic., transference of the seat of disease, Hp.Aff. 12, Gal.17(2).790, Aret.SA1.7; but, dislocation, Gal.8.246.2 change, μορφῆς, γνώμης, E.Hec. 1266, Andr. 1003; μετάστασιν διδόναι (sc. θυμῷ ) to allow a change to one's wrath, i. e. suffer it to cease, S. Ant. 718;τοῦ φρονεῖν μ. Alex.292
.3 change of political constitution,πολιτείας μ. Pl.Lg. 856c
;πρώτη μ. τῶν ἐξ ἀρχῆς Arist.Ath.41.2
; at Athens, the Revolution of 404 B.C., Lys.30.10.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > μετάστασις
-
4 μετά-στασις
μετά-στασις, ἡ, das Umstellen, in eine andere Lage Versetzen, Verändern; ἀλλ' εἶκε ϑυμῷ, καὶ μετάστασιν δίδου, Soph. Ant. 714, was der Schol. dem Sinne nach durch μετάνοια erklärt; μορφῆς μετάστασις, Umgestaltung, Eur. Hec. 1266; γνώμης, Meinungsänderung, Andr. 1004. – Vom Orte, das Umziehen, τῆς χώρας μετάστασις ἐξ οἰκείας ἐπ' ἀλλοτρίαν γιγνομένη, Plat. Tim. 82 a; μετάστασιν εἰς τὴν γείτονα πόλιν αὐτῷ γίγνεσϑαι, Legg. IX, 877 a; αἱ μεταστάσεις τῶν Δωριέων, die Wanderungen, Thuc. 3, 82; vgl. Pol. διὰ τὸ μὴ καταλείπεσϑαι τόπον εἰς ἀναχώρησιν καὶ μετάστασιν, 2, 68, 9; daher Verbannung, Plat. Ep. VIII, 356 e; u. ἡ ἐκ τοῦ βίου μετάστασις, das Hinscheiden, Sterben, Pol. 30, 2, 5, auch ohne Zusatz, 37, 3, 9; – das Abtreten des Chors in der Tragödie, Poll. 4, 108; – τοῦ κακοῦ, das Fortschaffen, Beseitigen, Andoc. 2, 8; daher auch von Menschen, aus dem Wege räumen, Pol. 5, 56, 141 – ἡλίου, das Weggehen, Verschwinden der Sonne, Eur. I. T. 816. Uebh. Veränderung, bes. der Staatsverfassung, Thuc. 8, 74; πολιτείας, Plat. Legg. IX, 856 c; καὶ μεταβολή, Dem. 2, 13; Arist. a. Sp. In Athen hieß so bes. die durch Alcibiades bewirkte Staatsumwälzung u. Veränderung der Demokratie in Aristokratie, 411 v. Chr., Lys. 30, 10.
-
5 εκτοπιζω
1) (тж. ἐ. ἑαυτόν Arst., Polyb.) уходить, переходить, переселяться(ἀπὸ τῆς οἰκείας и εἰς τὸν Πόντον Arst.)
2) покидать, оставлять(τι Plut., Diog.L.)
3) ( в речи) отступать от темы, отклоняться Arst. -
6 ἀποξενόω
A drive from house and home: generally, estrange, banish from,εἰς βαρβάρους τινὰ τῆς Ἑλλάδος Plu.2.857e
, cf. Id.Alex.69; drive into exile,τινά Id.Phil.13
:— [voice] Pass., live away from home,φυγὰς ἀπεξενοῦτο S.El. 777
;γῆς ἀπεξενωμένοι E.Hec. 1221
; of troops on service,ἀ. ἔξω τῆς οἰκείας Arist.Pol. 1270a2
; ἑτέρωσε ἀ. migrate to some other place, Pl.Lg. 708b: generally, alienate oneself from, be averse from,τινός D.S.3.47
, cf. Luc. Dom.2.4 [voice] Med., disguise oneself, LXX3 Ki.14.5.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀποξενόω
-
7 ἐκτοπίζω
A remove from a place, PTeb.38.18 (ii B.C., [voice] Pass.), etc.; ἐ. ἑαυτούς take themselves off, Arist.Mir. 842b12, Plb.1.74.7, LXX 2 Ma. 8.13; ἐκτετοπισμένα remote regions, Str.3.4.19; Ὅμηρος ἐκτοπίζει τὸν Ἰάσονος πλοῦν Sch.Pi.P.4.370, cf. Max.Tyr.14.2; ἄνθρωποι -τετοπισμένοι τῆς καθ' ἡμᾶς οἰκουμένης outside the bounds of our world, Procl.in Cra.p.74P.2 metaph., ἐ. εἰς μῦθον pervert into a fable, Str.4.1.7.II intr., take oneself from a place, go abroad, like ἀποδημέω, οἱ ἐκτοπίζοντες τύραννοι ἀπὸ τῆς οἰκείας Arist.Pol. 1314b9, etc.; of birds of passage and fish, to migrate, Id.HA 600a14.2 metaph., of a speaker, travel far, Id.Rh. 1414b28.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐκτοπίζω
См. также в других словарях:
ИОАНН ДАМАСКИН — Прп. Иоанн Дамаскин. Икона. Нач. XIV в. (скит св. Анны на Афоне) Прп. Иоанн Дамаскин. Икона. Нач. XIV в. (скит св. Анны на Афоне) [греч. ᾿Ιωάννης ὁ Δαμασκήνος, ὁ Χρυσορρόας, лат. Ioannes Damascenus] (2 я пол. VII в., Дамаск до 754 г.), прп. (пам … Православная энциклопедия
ИОАНН ЗЛАТОУСТ. Часть II — Учение Считая правильную веру необходимым условием спасения, И. З. в то же время призывал веровать в простоте сердца, не обнаруживая излишнего любопытства и помня, что «природа рассудочных доводов подобна некоему лабиринту и сетям, нигде не имеет … Православная энциклопедия
καταγράφω — (AM καταγράφω) 1. καταχωρίζω σε καταλόγους, περιλαμβάνω κάποιον ή κάτι σε κατάλογο, γράφω σε κατάστιχα («κατεγράφησαν ἄνδρες, οὕς ἔδει θνῄσκειν», Πλούτ.) 2. γράφω με τάξη σε κατάλογο («θρῄσσαις ἐν σανίσιν, τὰς Ὀρφεία κατέγραψεν γῆρυς», Ευρ.) 3.… … Dictionary of Greek
πράττω — ΝΜΑ, πράσσω ΜΑ, ιων. τ. πρήττω, ιων. επικ. τ. πρήσσω, κρητ. τ. πράδδω, Α 1. εκτελώ, διενεργώ, κάνω (α. «έπραξε το καθήκον του» β. «οἱ μὲν δὴ ταῡτ ἔπραξάν τε καὶ ἔλεξαν», Ξεν. γ. «τοῡ πράττειν πάντα, Δέσποτα, τὰ τῆς οἰκείας γνώμης», Πρόδρ.) 2. (το … Dictionary of Greek